چرا سفرهای جاده ای جان مردم را می گیرد؟

آخرین آمارهای موجود در خصوص سوانح جاده ای در نوروز ۱۴۰۳ حکایت از آن دارد که حدود ۲۰ هزار نفر در این حوادث آسیب دیده اند که این آمار می تواند گواهی باشد بر کاستی های جدی در خصوص ایمنی سفرهای جاده ای در کشور.

گفته می شود ظرف تعطیلات ۱۵ روزه نوروز امسال بالغ بر ۷۶۰ نفر در اثر سوانح جاده ای کشور جان خود را از دست داده اند و حدود ۱۹ هزار نفر نیز در این حوادث مجروح شده اند. به عبارت دیگر در تعطیلات گذشته روزانه ۵۰ نفر از هم‌وطنان ما به دلیل بی توجهی به نکات ایمنی جان خود را از دست داده اند که این رقم بسیار بیش تر از متوسط تلفات سوانح رانندگی در سایر نقاط دنیاست. این حوادث اما یک مقصر ندارند و مجموعه ای از عوامل کار را به این جا کشانده است که یک تعطیلات می تواند جان عده ای کثیر را در جاده های کشور بگیرد.

در ابتدای امر باید به نبود ناوگان کافی برای حمل و نقل عمومی و همچنین قیمت های گزاف برای سفرهای ریلی و هوایی اشاره کرد که مردم را وادار می کند در شرایطی که شلوغی در بسیاری از مسیرها منجر به ترافیک شدید می شود، از خودروی شخصی برای سفر استفاده کنند. موضوع دیگر این است که قوانین رانندگی آن طور که باید توسط رانندگان رعایت نمی شود و همین مسئله عاملی است برای ایجاد بخش قابل توجهی از حواث جاده ای. در سال های اخیر، فرهنگ رانندگی در کشور ما نه تنها با رشد همراه نبوده، بلکه دچار افول نیز شده است و شاهد آن هستیم که هر ساله بر تعداد حوادثی که از خطاهای انسانی نشئت می گیرد، افزوده می شود.

آمارها نشان می دهد ۴۴ درصد از تصادف های نوروز امسال به علت عدم توجه به جلو و ۳۳ درصد نیز به علت سرعت غیر مجاز رخ داده که دلیل اصلی آن استفاده از تلفن همراه یا خستگی و خواب آلودگی رانندگان بوده است. چنین مسئله ای در کنار آگاهی رانندگان از نبود ایمنی کافی خودروهای موجود در کشور، به عاملی مرگ آفرین برای حوادث جاده ای بدل شده است و تعطیلات را به کام بسیاری تلخ می کند.

اکنون که صحبت از ایمنی خودروها شد، باید به این مسئله نیز به صورت جدی تری توجه شود؛ خودروهای تولیدی در کشور در سال های اخیر به دلیل نبود استانداردهای ایمنی لازم، جان بسیاری از هم‌وطنان‌ ما را گرفته اند، خودروهایی که در تست های ایمنی معتبر شرکت نمی کنند و تاکنون گواهی های ایمنی مشخصی از آن ها منتشر نشده است. این در حالی است که خودروسازان به تازگی به اندک استانداردهای سازمان استاندارد، که اتفاقاً فاصله بسیاری با استانداردهای روز دنیا دارد، تن داده اند و در سال های اخیر هیچ یک از تولیدات قبلی خودروسازان داخلی که اکنون بسیاری از آن ها با سن فرسودگی در خیابان ها تردد می کنند، استاندارد خاصی برای ایمنی نداشتند.

همین مسئله منجر می شود که نقش خودروهای داخلی در شدت آسیب های واردشده بیش از آن چه که باید باشد و در بسیاری از تصادف ها این امکان وجود دارد که خودرو، جان سرنشینان را نجات دهد، اما خودروهای ایرانی که دست‌مایه رانت و انحصارند، اهمیتی برای جان مردم قائل نیستند و در برخی موارد حتا تصادف های خفیف نیز منجر به آسیب های جدی برای سرنشینان می شود.

مسئله دیگری که میزان بروز حوادث جاده ای و خسارت های ناشی از آن را در کشور بیش تر می کند، نبود ایمنی لازم در راه های کشور است. ایمنی راه های کشور مدت هاست که قربانی نبود منابع لازم برای توسعه راه ها می شود و مواردی از قبیل نبود زیرساخت های لازم و همچنین کاهش هزینه های موجود برای ایمن سازی راه ها، نقاط حادثه خیز را در کشور افزایش داده است و علاوه بر آن، نبود تجهیزات ایمنی مدرن راه ها منجر می شود که حوادث جاده ای با کثرت بیش تری در کشور صورت گیرند.

همه این عوامل دست به دست هم می دهند تا در پایان روزهای تعطیلی شاهد آمار ناگواری باشیم که خانواده های بسیاری را داغ‌دار کرده است. خانواده هایی که برای گذران چند روزی خوش عازم سفر بودند و با کوله باری از غم به خانه بازمی گردند.

آمار تصادف حوادث رانندگی تعطیلات نوروزی سوانح جاده ای