آکورد ( Chord به انگلیسی ) در موسیقی، به معنای ترکیب همزمان دو، سه یا چند نت است که به طور هماهنگ و منسجم تولید می شوند و صدایی خاص و موزون را به وجود می آورند. این نت ها، معمولا بر اساس فواصل معین از یکدیگر قرار می گیرند و در کنار هم، یک صدای واحد و دارای هارمونی مناسب ایجاد می کنند.

آکوردها می توانند شامل نت های اصلی و فرعی باشند که بسته به نوع آکورد، این ترکیب ها متفاوت است. به عنوان مثال، آکورد ماژور شامل نت های اصلی (نت پایه یا تونیک، سوم و پنجم) می شود، در حالی که آکورد مینور با ایجاد تغییرات خاصی در فاصله سوم به دست می آید. هر آکورد، به خودی خود دارای هویت و ویژگی های صوتی خاصی است. اما در ترکیب با آکوردهای دیگر، تنوع و غنای بیشتری به آهنگ می بخشد. این هارمونی و تنوع صوتی موجب می شود که شنوندگان، احساسات و حالات مختلف گنجانده شده در موزیک را درک نموده و با موسیقی ارتباط بهتری برقرار کنند.

شرکت در دوره های تخصصی موسیقی آموزشگاه فن آموزان، فرصتی عالی برای تسلط بر مباحث پیشرفته ای همچون آکوردها، هارمونی، نظریه موسیقی، تنظیم و بهبود نت ها، ترکیب ملودی و ریتم و بسیاری مباحث دیگر می باشد. با حضور در این دوره ها که شامل آموزش آواز خوانی (سنتی و پاپ) و نوازندگی سازهای متنوع مانند آموزش گیتار ، هنگ درام ، سه تار ، ویولن ، پیانو ، آموزش سنتور ، دف نوازی و … می شود. شما می توانید اطلاعات علمی و مهارت های عملی خود را در زمینه آکوردهای پیچیده افزایش دهید، تکنیک های خلاقانه ای برای ساخت و ترکیب آکوردها فرا گیرید و توانایی تحلیل و اجرای قطعات موسیقی (با استفاده از سازهای متنوع) را در خود به سطح بالاتری ارتقا دهید. برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید:

تاریخچه پیدایش آکورد در موسیقی

آکورد در طول تاریخ موسیقی، دچار تحولات قابل توجهی شده است. نخستین نشانه های پیدایش این المان موسیقی به دوران باستان (بیش از چند هزار سال پیش) بر می گردد. در واقع بر اساس شواهدی که باستان شناسان کشف کرده و به دست آورده اند. اختراع و استفاده از ابزارهای موسیقی شبیه به لوت و عود، مربوط به دوران باستان یا ancient history می شود و بکارگیری چنین سازهایی، نشان دهنده استفاده همزمانِ چند نت یا به نوعی، همان آکورد می باشد.

در دوران رنسانس، با توسعه تئوری های موسیقی مختلف، آکورد به بخشی جدا نشدنی از ساختار موسیقی تبدیل شد. آهنگسازان بزرگی مانند باخ و موتزارت، آکوردها را به شیوه ای پیچیده و زیبا در آثار خود به کار می گرفتند و بدین ترتیب، دیگر هنرمندان معاصر آن ها و همچنین موسیقی دانان در نسل های بعدی ترغیب شدند تا از آکورد به عنوان عنصری مهم در خوانندگی و نوازندگی (به ویژه در سبک کلاسیک) استفاده نمایند. امروزه نیز، آکوردها همچنان جزو اصلی ترین مفاهیم و اصولی هستند که در موسیقی بکار گرفته می شوند.

ساختار آکوردها و اجزای تشکیل دهنده

آکوردها به طور کلی از چندین نت تشکیل شده اند که به طور همزمان نواخته می شوند. این نت ها معمولا شامل یک نت پایه (root note) و نت های فرعی هستند. فاصله های بین این نت ها غالبا از طریق نسبت های مشخصی تعریف می شوند. به عنوان مثال:

• در آکورد ماژور، فاصله بین نت پایه و نت سوم به صورت یک فاصله بزرگ (major third) است. به علاوه فاصله بین نت پایه و نت پنجم نیز فاصله درست یا کامل (perfect fifth) است که به تعادل و ثبات آکورد کمک می کند.
• آکوردهای مینور با تغییر فاصله سوم، آکوردهای متفاوتی را ایجاد می کنند که هرکدام دارای ویژگی های صوتی منحصر به فردی هستند.
• آکوردهای افزوده و کاهش یافته (augmented and diminished chords) از تغییرات در ساختار فاصله ها برای ایجاد تنوع و تنش در موسیقی استفاده می کنند.
• و …

به علاوه آکوردها در فرمت های مختلفی مانند آکوردهای دست باز / باز (open chords) یا بسته / فشرده (closed chords) نواخته می شوند. آکوردهای باز اکثرا در نوازندگی گیتار یا پیانو به کار می روند و به شنونده احساسات بیشتری را منتقل می کنند، در حالی که آکوردهای فشرده معمولا در سبک های پیچیده تر مانند جاز و بلوز استفاده می شوند. این تنوع در ساختار آکوردها، امکان ایجاد بافت های صوتی غنی و جذاب در آثار موسیقی را فراهم می آورد.

انواع آکوردها در موسیقی

انواع مختلف آکوردها شامل آکوردهای ماژور، مینور، کاهش یافته، افزوده، هفتم، معلق و … می باشند که هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خودشان را دارند و ما در ادامه، به بررسی مختصر برخی از مهم ترین آن ها خواهیم پرداخت.

• آکورد ماژور

آکورد ماژور یکی از اصلی ترین و پرکاربردترین انواع آکوردها است که از سه نت اصلی تشکیل شده است: نت پایه (root)، سوم بزرگ و پنجم درست. به عنوان نمونه، آکورد دو ماژور (C major) شامل نت های C، E و G می باشد. این آکورد با صدای دلنشین و خوشایند خود در بسیاری از ژانرهای موسیقی استفاده می شود و اغلب به عنوان آکورد اصلی در توالی های دارای هارمونی بالا ظاهر می شود. توالی یا interval به فاصله بین دو نت یا صدا در موسیقی گفته می شود.

• آکورد مینور

آکورد مینور نیز مشابه آکورد ماژور است اما با این تفاوت که در سوم نت آن، سوم کوچک جایگزین سوم بزرگ می شود. به عنوان نمونه، آکورد دو مینور (C minor) شامل نت های C ، Eb و G است. این تغییر در ساختار آکورد باعث ایجاد حالتی غمگین تر و عمیق تر در موزیک می گردد که در قطعاتی با احساسات یا حالات دراماتیک بیشتر به کار می رود.

• آکورد کاهش یافته (کاسته)

آکورد کاهش یافته از سه نت تشکیل شده است که شامل نت پایه، سوم کوچک و پنجم کاهش یافته است. برای مثال، آکورد کاهش یافته دو (C diminished) شامل نت های C ، Eb و Gb است. این آکورد با ایجاد تنش ریتمیک، معمولا در انتقالات (Transposition) یا به عنوان آکورد پل یا واسط (chord bridge) در توالی های پیچیده استفاده می شود.

• آکورد افزوده

آکورد افزوده نیز با افزایش پنجم درست (perfect fifth) به پنجم افزوده تشکیل می شود. به عنوان نمونه، آکورد افزوده دو (C augmented) شامل نت های C، E و G# می باشد. این آکورد با ساختار منحصر به فرد خود، احساس عدم سکون و عدم قطعیت را به موسیقی اضافه می کند و در برخی ژانرهای موزیک مدرن و جاز کاربرد دارد.

• آکورد هفتم (7th chord)

آکورد هفتم یکی از آکوردهای توسعه یافته یا گسترده (Extended chord) است که با افزودن نت یا آکورد هفتم به آکورد سه نت پایه ساخته می شود. مثلا، آکورد هفتم نوع C7 شامل نت های C، E، G و Bb است. این آکورد با ایجاد تنش بیشتر نسبت به آکوردهای سه نت، در موسیقی بلوز، جاز و فانک برای انتقال یا حرکت به سمت آکوردهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

• آکورد معلق

آکوردهای معلق (sus chords) نیز به جای نت سوم خود از نت چهارم یا دوم استفاده می کنند. به عنوان مثال، آکورد Csus4 شامل نت های C ، F و G و آکورد Csus2 شامل نت های C، D و G می شود. این نوع آکوردها به دلیل نداشتن نت سوم، در همرامی با آکوردهای دیگر، احساس تعلیق و نوعی عدم ثبات را به موسیقی اضافه می کنند و در بسیاری از سبک های موسیقی به کار می روند.

• سایر آکوردها

علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، آکوردهای توسعه یافته مانند آکوردهای نهم، یازدهم و سیزدهم نیز ابداع شده اند که با افزودن نت های اضافی به آکوردهای هفتم ساخته می شوند. این آکوردها با ارائه لایه های موزیک پیچیده تر و دارای هارمونی بالاتر، امکان ایجاد ریتم ها و صداهای غنی تر و جذاب تر را فراهم می کنند و بیشتر در موسیقی جاز و کلاسیک مدرن استفاده می شوند.

کاربرد آکورد در سبک های موسیقی مختلف

آکوردها در همه سبک های موسیقی کاربرد دارند اما علت و نحوه استفاده از آن ها در ژانرهای مختلف فرق دارد. در ادامه روش بکارگیری آکوردها در چندین سبک موسیقی محبوب به همراه توضیحات تکمیلی و مثال های مربوطه را برای شما آورده ایم.

• کاربرد در موسیقی پاپ

در سبک موسیقی پاپ، آکوردها معمولا ساده و تکرار شونده هستند و بیشتر از آکوردهای ماژور و مینور استفاده می شود تا آهنگ هایی با ملودی های ساده و جذاب ساخته شوند. یکی از ویژگی های اصلی آکوردهای بکار گرفته شده در موزیک پاپ، استفاده از ترتیب های چهار آکوردی (چهار صدایی) است که به فراوانی در آهنگ های این ژانر مشاهده می شود. به عنوان نمونه، در آهنگ Someone Like You از Adele آکوردهای لا ماژور، فا دیز مینور، ر مینور و می ماژور به ترتیب تکرار می شوند که ساختار بسیار ساده ای را ایجاد می کنند اما به آهنگ عمق و احساس بیشتری می بخشند.

• آکوردها در موسیقی جاز

در موسیقی جاز، آکوردها اغلب پیچیده تر هستند و از آکوردهای افزوده، کاسته، هفتم و نهم به طور گسترده استفاده می شود. استفاده از آکوردهایی که معمولا ترکیب های مختلفی از نت ها را شامل می شوند. در این ژانر بسیار رایج است و نوازندگان جاز در اجرای آکوردها آزادی عمل بیشتری دارند. مثلا، قطعه Take Five از Dave Brubeck آکوردهای پیچیده ای همچون می مینور نهم و ر ماژور هفتم به کار گرفته شده که جذابیت و حس و حال منحصر به فردی به آن می افزایند.

• کاربرد در موسیقی بلوز

در سبک بلوز، از آکوردهای هفتم بسیار استفاده می شود که حس و جو عاطفی خاصی به این سبک می بخشند و برای ایجاد حس تکرار و تداوم بسیار مناسب هستند. آکوردهای بلوز معمولا شامل آکوردهای سه نتی ساده و آکوردهای هفتم هستند که به صورت دنباله دار در ساختارهای دوازده میزانی به کار می روند. برای مثال، در قطعه The Thrill Is Gone از B.B. King از آکوردهای لا هفتم و می هفتم به صورت تکراری استفاده می شود که حس خاصی را در بیننده ایجاد می کند.

• آکوردها در موسیقی کلاسیک

موسیقی کلاسیک به داشتن ساختار پیچیده و همزمانی ملودی ها و آکوردها شهرت دارد. آکوردهای سه نتی (تریادها یا triad ) و چهار نتی در این سبک رایج هستند و اغلب شامل آکوردهای ماژور و مینور می شوند که در برخی قطعات از آکوردهای کاسته و افزوده نیز استفاده می شود. به عنوان نمونه، Sonata No. 14 از Ludwig van Beethoven آکوردهای ساده می ماژور و فا دیز مینور، به شیوه ای پیچیده به کار گرفته شده که باعث افزایش عمق و پیچیدگی در این قطعه می شود.

• کاربرد در موسیقی راک

موسیقی راک در بین نوازندگان و خوانندگان به داشتن آکوردهای قدرتمند و پر انرژی معروف است. این سبک موزیک، غالبا از پاور کورد (Power Chords) استفاده می کند که بیشتر شامل آکوردهای دو نتی هستند. این آکوردها به نوازندگان اجازه می دهند تا صدایی حجیم، بم و قدرتمند تولید کنند. مثلا، آهنگ Smells Like Teen Spirit از Nirvana با استفاده از پاور آکوردهای فا و سی بمل، حس پر انرژی بودن و همچنین بی نظمی (متشنج بودن) در موسیقی ایجاد می کند که یکی از ویژگی های اصلی موسیقی راک است.

• آکوردها در موسیقی هیپ هاپ

در موسیقی هیپ هاپ، آکوردها معمولا ساده و مینیمال هستند و در بخش های خاصی از آهنگ ها به کار می روند. این سبک بر روی ریتم و بیس تاکید دارد و آکوردها غالبا برای پشتیبانی از این جنبه های کلیدی و بخش های اصلی موسیقی مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال، در آهنگ HUMBLE از Kendrick Lamar آکوردهای ساده لا مینور به کار گرفته شده که بر روی مواردی مثل ریتم و حس صلابت در آهنگ تمرکز می کند.

• کاربرد در موسیقی کانتری

موسیقی کانتری اغلب از آکوردهای سه گانه ماژور و مینور استفاده می کند و این آکوردها به طور کلی، حس صمیمیت و سادگی به آهنگ می بخشند. ساختار آکوردها در ژانر کانتری به گونه ای است که با استفاده از ترتیب های ساده و ملودی های خاص، پیام مورد نظر خواننده یا نوازنده و احساسات دلخواه او را به خوبی به شنونده منتقل می کند. برای مثال، در آهنگ Jolene از Dolly Parton از آکوردهای لا مینور، دو ماژور و سل ماژور استفاده شده است که حس غم و تمنا را به آهنگ اضافه می کند.

• آکوردها در موسیقی رگه (Reggae)

موسیقی رِگی یا رِگه، به شدت وابسته به ریتم و ضرب آهنگ های ملایم و تکراری است و از آکوردهای ساده استفاده می کند که حس شادی و آرامش را القا می کنند. در این سبک، آکوردها در اکثر موارد به صورت پشت سر هم، در ضرب آهنگ های ضعیف اجرا می شوند. به عنوان نمونه، در آهنگ No Woman, No Cry از Bob Marley آکوردهای دو ماژور و سل ماژور به کار گرفته شده که حس آرامش و خوشبینی را در آهنگ تقویت می کند.

• کاربرد آکورد در موسیقی فانک

در موسیقی فانک، آکوردها اغلب از نوع هفتم و نهم هستند. به گونه ای که دارای ریتم شاد و رقص آور می باشند. این سبک موسیقی از آکوردهایی با ساختار خاص استفاده می کند که در ضرب آهنگ های قوی به کار می روند و به شدت بر روی انتقال حس رقص و جنبش تاکید دارند. مثلا، در آهنگ Superstition از Stevie Wonder از آکوردهای می هفتم و ر هفتم استفاده می شود که حس پر انرژی بودن و ریتم خاصی به آهنگ می بخشد.

• آکوردها در موسیقی الکترونیک

در موسیقی الکترونیک، آکوردها بیشتر به منظور ایجاد احساسات متنوع، به صورت تکرار شونده استفاده می شوند و اکثرا از آکوردهای ماژور و مینور ساده در کنار افکت های الکترونیکی استفاده می شود. این سبک اغلب از آکوردهای متوالی (Sequential chords) و هارمونی های تکرار شونده استفاده می کند. به عنوان مثال، در آهنگ Strobe از deadmau5 از آکوردهای سی مینور و می ماژور استفاده شده که حس خاصی از فضاسازی (space creation) را به شنونده القا می کند و تجربه ای نوین و جذاب برای مخاطب ایجاد می کند.

آکوردها در سازهای گوناگون

آکوردها در سازهای موسیقی گوناگون به شیوه های متفاوتی پیاده سازی می گردند و ما در ادامه، روش اجرای آن ها در مهم ترین سازهای موسیقی را آورده ایم.

• آکوردها در سنتور و سایر سازهای ایرانی

سازهای سنتی ایرانی مانند سنتور، تار، سه تار و …، با ساختار و ویژگی های خاص خود، آکوردها را به شیوه ای منحصر به فرد پیاده سازی می کنند. در این سازها، آکوردها اغلب به صورت ترکیباتی از نت های مختلف که با دقت و وسواس در نوازندگی، به هم پیوسته اند، ایجاد می شوند و نقش مهمی در ایجاد هارمونی و توازن موسیقی سنتی ایرانی ایفا می کنند. علاوه بر این، استفاده از نت ها و تنظیمات مخصوص به دستگاه ها و گوشه های موسیقی ایرانی، باعث می شود که آکوردها در این سازها دارای ویژگی های منحصر به فرد و همچنین منتقل کننده احساسات خاصی باشند که با آکوردهای غربی تفاوت های چشمگیری دارند.

• آکورد در سازهای بادی

سازهای بادی مانند فلوت، کلارینت، ترومپت و …، عمدتا به عنوان سازهای تک نوازی شناخته می شوند، اما با استفاده از تکنیک های خاص و هماهنگی میان نوازندگان در گروه های موسیقی، امکان ایجاد آکوردها فراهم می شود. این سازها از طریق اجرای نت های مختلف به صورت همزمان توسط چند نوازنده یا استفاده از تکنیک های چند صدایی (polyphony) در اجرای یک نوازنده، قادر اند هارمونی های پیچیده ای را ایجاد کنند. در اجراهای ارکسترال و گروه های موسیقی کوچک، نقش آکوردها در ایجاد توازن و هماهنگی میان بخش های مختلف موسیقی بسیار مهم و پر اهمیت است.

• آکورد در پیانو

پیانوهای آکوستیک و دیجیتال، امکان اجرای آکوردها را به شکلی جامع و متنوع فراهم می آورند. به طوری که نوازندگان می توانند همزمان با استفاده از هر دو دست، آکوردهای پیچیده ای را با استفاده از نت های مختلف ایجاد کنند.

قابلیت تقسیم بندی صوتی منحصر به فرد در پیانوهای کلاسیک و دیجیتالی، این امکان را فراهم می کند که آکوردها با جزئیات بیشتری نواخته شوند و به همین دلیل، پیانو به عنوان یک ابزار قدرتمند برای آموزش و اجرای آکوردها شناخته می شود. علاوه بر این، ترکیب آکوردها با ملودی ها در پیانو، امکان خلق ساختارهای موسیقیایی پیچیده و غنی را فراهم می آورد که در سبک های مختلف موسیقی کاربرد دارند.

• آکورد در گیتار

ساز گیتار، با برخورداری از سیم های متعدد و قابلیت تغییر موقعیت انگشتان در فرت بورد، امکان ایجاد آکوردها را به صورت قابل انعطاف و متنوع مهیا می سازد. نوازندگان گیتار حرفه ای، این توانایی را دارند که از انواع مختلف آکوردها (که در بخش های قبلی به آن ها اشاره شد) استفاده کنند که هر کدام ویژگی های خاص خود را در ایجاد هارمونی موسیقی به نمایش می گذارند. علاوه بر این، تکنیک هایی مثل اسلاید و آکوستیک یا الکتریک بودن گیتار، تنوع بیشتری در نحوه اجرای آکوردها ایجاد می کند که به نوازندگان امکان می دهد سبک های موسیقی متنوعی را با استفاده از این ساز به اجرا درآورند.

تاثیر آکوردها بر احساس و انتقال پیام موسیقیایی

آکوردها نقش بسزایی در انتقال احساسات و پیام های موسیقیایی دارند و توانایی آن ها در تاثیرگذاری بر احساسات شنوندگان بسیار بالا می باشد. ترکیب نت های مختلف در یک آکورد، احساسات متنوع مانند شادی، غم، تنش، عدم ثبات، آرامش و … را به سادگی و به بهترین شکل ممکن منتقل می کند.

به عنوان نمونه، آکوردهای ماژور غالبا با عواطفی مانند خوشحالی و نشاط مرتبط هستند، در حالی که آکوردهای مینور به طور معمول احساس غم و اندوه را در شنوندگان ایجاد می کنند. این ویژگی های احساسی گام ها و آکوردها، نوازندگان را قادر می سازد تا با انتخاب آکوردهای متناسب با سبک موسیقی شخصی خود، تاثیرگذارترین پیام ها را به شنوندگان منتقل کنند.

آکوردها در ایجاد و بر طرف کردن تنش در مخاطب نیز نقش مهمی بر عهده دارند. زیرا بسیاری از آهنگ ها با استفاده از آکوردهای خاصی به نقطه اوج خود می رسند و سپس با استفاده از آکوردهای دیگر، به حالت آرامش و ثبات برمی گردند. این تغییرات در آکوردها موجب ایجاد احساس انتظار و همچنین جلب رضایت شنوندگان می شود.

به عنوان مثال، استفاده از آکوردهای کاهش یافته در بخش میانی یک قطعه موسیقی می تواند تنش در شنونده ایجاد کند و سپس با انتقال به آکوردهای ماژور، حس آرامش را به ارمغان آورد. این تکنیک های پیشرفته به نوازندگان این امکان را می دهند که با کسب درک عمیق تری از آکوردها، احساسات پیچیده تری را در آثار خود خلق کنند.

ارتباط بین آکورد و تحریر

تحریر یا Melisma به انگلیسی، تکنیکی در آواز خوانی است که شامل تغییرات سریع و پیوسته در نت ها می شود و به شدت تحت تاثیر آکوردهای مورد استفاده توسط خواننده قرار می گیرد. به این معنا که آکوردها می توانند بستر مناسبی را برای اجرای تحریرها فراهم کنند و بدین ترتیب، خواننده قادر خواهد بود با استفاده از این تکنیک، احساسات و عواطف خود را به شکلی جذاب و دلنشین به مخاطب منتقل کند.

هر چه آکوردها تنوع بیشتری داشته باشند، امکان اجرای تحریرهای پیچیده تر و غنی تر فراهم می شود، زیرا خواننده با تغییر آکوردها این امکان را دارد تا ملودی های متفاوتی را با تحریرهای مختلف ایجاد کند. به عنوان مثال، در یک قطعه موسیقی با آکوردهای تکرار شونده و ثابت، ممکن است تحریرهای ساده ای اجرا شوند، اما با تغییر آکوردها و به کارگیری هارمونی های جدید، این امکان وجود دارد که تحریرها به صورت پیچیده تری اجرا شوند و به طور کلی، عمق بیشتری به قطعه بیفزایند.

آکورد شناسی در موسیقی چیست؟

آکورد شناسی (Cognition of Chords) شاخه ای از علم موسیقی است که شامل مباحث زیر می شود:

• شناخت انواع آکوردها، ساختار و نحوه استفاده از آن ها در سازها و سبک های مختلف موسیقی
• تحلیل اجزای تشکیل دهنده آکوردها و نسبت های بین نت های گوناگون
• شناخت و بررسی دقیق فواصل بین نت ها، نوع آکورد و تاثیر آن بر احساسات منتقل شده توسط موزیک
• آنالیز نحوه تغییر آکوردها و تاثیر آن ها بر شکل گیری هارمونی و ملودی در یک قطعه موسیقی
• و …

کاربرد آکورد شناسی در موسیقی

این حوزه از علم موسیقی تنها جنبه تئوری نداشته و به خوانندگان، نوازندگان و آهنگسازان امکان می دهد با درک بهتر آکوردها، توانایی خود را در خلق آثار موسیقی افزایش دهند و احساسات و پیام های مورد نظر خود را به شیوه ای موثرتر منتقل کنند. آکورد شناسی به ویژه در دوره ها و رشته های دانشگاهی مرتبط با موسیقی، نقش مهمی ایفا می کند و تمرکز بر روی آن، به دانشجویان این امکان را می دهد که با اصول مهم موزیک آشنا شوند.

آکورد شناسی همچنین هنرمندان را قادر می سازند تا با آزمایش و تحقیق در مورد آکوردها و هارمونی ها، به خلق سبک های جدید و نوآورانه در موسیقی بپردازند. این رویکرد به خصوص در دنیای موسیقی معاصر بسیار حائز اهمیت است، زیرا موسیقی دانان این عصر به دنبال یافتن صداها و بافت ها (Texture) و ریتم های جدید هستند. آکورد شناسی به عنوان یک ابزار آموزشی و پژوهشی، به توسعه و گسترش مرزهای خلاقیت در موسیقی کمک می کند و به هنرمندان این امکان را می دهد که با الهام از آکوردها، آثار منحصر به فردی خلق کنند.

مطلبی که خواندید حاصل تلاش تیم تحریریه دپارتمان موسیقی فن آموزان بود. در این آموزشگاه دوره هایی از جمله آموزش ویولن ، آموزش پیانو و … برگزار می شود.

نوشته آکورد در موسیقی اولین بار در آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان. پدیدار شد.

Source link