نورپردازی رامبراند (Rembrandt Lighting) یکی از مشهورترین و ماندگارترین تکنیک های نورپردازی در عکاسی پرتره است. این روش که به دلیل تأثیرات بصری عمیق و توانایی خود در خلق پرتره هایی با حالت دراماتیک و کلاسیک شناخته می شود، همچنان مورد علاقه عکاسان، سینماگران و طراحان نور در سراسر جهان است.
تمرکز اصلی این سبک بر ایجاد عمق، بعد و انتقال احساسات از طریق تضاد ماهرانه میان نور و سایه است. این مقاله به طور کامل به بیان دقیق اینکه نورپردازی رامبراند چیست، چه ویژگی هایی دارد و همچنین اصول چیدمان گام به گام تجهیزات برای استفاده از این تکنیک، هم در استودیو و هم در نور طبیعی و نیز نکات کلیدی برای دستیابی به بهترین نتایج می پردازد و به شما آموزش خواهد داد که چگونه از این روش نورپردازی برای عکاسی خود استفاده کنید تا بتوانید با کیفیت ترین و خیره کننده ترین عکس ها را ثبت نمایید.
قبل از اینکه به بررسی نورپردازی رامبراند و روش های استفاده از آن را بررسی کنیم توجه داشته باشید که دوره های آموزش عکاسی به صورت حرفه ای و دوره های آموزش فیلم برداری و نورپردازی در دپارتمان هنر آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان در حال برگزاری است. علاقه مندان میتوانند جهت مشاهده جزئیات دوره روی تصویر بالا کلیک کرده و یا از طریق بخش جستجو در منو سایت جزئیات دوره ها را مشاهده نمایند.
نورپردازی رامبراند چیست؟
نورپردازی رامبراند یک تکنیک نورپردازی پرتره است که عنصر اصلی و شاخصه ی جدایی ناپذیر آن، که آن را از سایر الگوهای نورپردازی جدا می کند، ایجاد یک مثلث کوچک و مشخص از نور در سمت سایه دار چهره سوژه است.
این ناحیه نورانی زیر چشم، که اغلب با نام مثلث رامبراند شناخته می شود، هنگامی شکل می گیرد که نور اصلی از زاویه ای خاص به صورت تابیده و سایه ی بینی را به گونه ای امتداد دهد که به سایه ی گونه متصل شود. بنابراین یک طرف صورت سوژه به طور کامل روشن می ماند، در حالی که طرف دیگر عمدتاً در سایه قرار دارد.
در واقع نورپردازی رامبراند بر تضاد بین نور و تاریکی تأکید دارد و با استفاده از کنتراست شدید تنال بین نواحی روشن و تاریک صورت، حس عمق، حجم و سه بعدی بودن را به پرتره می بخشد. این تضاد شدید نوری، توجه بیننده را به سمت روشن تر تصویر، یعنی چشم ها و مثلث نور، جلب می کند.
این سبک به دلیل کنتراست بالا و غالب بودن سایه ها، برای پرتره های تیره یا دارای نور کم بسیار مناسب است و حالت دراماتیک، مرموز و حتی غم انگیز را در عکس ایجاد می کند.

مثلث رامبراند چگونه شکل می گیرد؟
راز شکل گیری مثلث این است که منبع نور اصلی از ارتفاعی بالاتر از سطح چشم و از یک زاویه جانبی می تابد؛ این تابش باعث می شود که سایه بینی سوژه به سمت گونه امتداد یابد و در یک نقطه با سایه روی گونه (گونه ای که دورتر از منبع نور اصلی و در سایه قرار دارد) برخورد کرده و به آن متصل شود. این اتصال سایه ها یک ناحیه مثلثی ایجاد می کند که همان مثلث نورانی است.
برای اینکه نورپردازی رامبراند از نظر فنی کامل در نظر گرفته شود، مثلث نورانی باید از ابعاد خاصی تبعیت کند:
- عرض: مثلث نور نباید عریض تر از چشم بالای آن باشد.
- طول: نوک مثلث نباید پایین تر از نوک بینی امتداد یابد.
- شکل: مثلث باید کاملاً بسته و بدون شکاف باشد.
این مثلث نورانی به عنوان نقطه کانونی پرتره عمل کرده و توجه بیننده را مستقیماً به چشم سوژه جلب می کند.
مزایای استفاده از نورپردازی رامبراند
نورپردازی رامبراند به دلیل مزایای زیبایی شناختی و فنی متعدد، همچنان یکی از تکنیک های پرکاربرد در پرتره نگاری باقی مانده است:

- لاغر و برجسته کننده صورت سوژه: چون تقریباً نیمی از صورت در سایه باقی می ماند، این نورپردازی یک جلوه ی لاغرکننده ایجاد می کند. این تکنیک برای افراد با صورت های گرد یا پر و کسانی که استخوان های گونه ی برجسته دارند، بسیار جذاب است. اگرچه ممکن است برای صورت های خیلی لاغر یا باریک مناسب نباشد.
- ایجاد عمق و بعد: این سبک باعث می شود چهره ها سه بعدی و حجیم به نظر برسند و عمق زیادی به تصویر می بخشد که این عمق دهی باعث می شود پرتره جذاب تر و زنده تر به نظر برسد.
- کچ لایت یا برق چشم: این تکنیک تضمین می کند که نور در هر دو چشم سوژه انعکاس یابد و باعث می شود چشم ها روشن تر، زنده تر و گیراتر به نظر برسند.
- سادگی و مقرون به صرفه بودن: نورپردازی رامبراند با یک منبع نور اصلی قابل دستیابی است. این ویژگی آن را برای عکاسان مبتدی که تجهیزات محدودی دارند، بسیار مناسب می سازد.
- ماندگاری و کلاسیک بودن: این الگو به دلیل ماهیت کلاسیک و هنری اش، هیچ گاه قدیمی یا از مد افتاده نمی شود.
تجهیزات مورد نیاز برای نورپردازی رامبراند
نورپردازی رامبراند در درجه اول به موقعیت دقیق منبع نور وابسته است. اگر نور به درستی قرار نگیرد، مثلث نورانی ظاهر نخواهد شد. برای تنظیم این نورپردازی، ابزارها و تجهیزات اصلی شامل موارد زیر هستند:

منبع نور اصلی
مهم ترین تجهیزات مورد نیاز برای این تکنیک عکاسی، همین منبع نور اصلی است که می تواند فلاش استودیویی، فلاش اکسترنال، چراغ LED یا حتی نور طبیعی (پنجره) باشد.
دوربین و لنز مناسب
دوربین DSLR یا بدون آینه با کنترل دستی کفایت می کند. همچنین برای پرتره ها و هد شات ها، لنزهای ۵۰ میلی متر یا بیشتر (مانند ۸۵ میلی متر یا ۱۰۵ میلی متر) ایده آل هستند.
شکل دهنده های نور یا مادیفایر
از مادیفایر ها برای تنظیم کیفیت نور و میزان سختی و نرمی سایه ها استفاده می شود. برای این منظور در اختیار داشتن سافت باکس، اکتاباکس، کاسه رفلکتور ۷ اینچی، بیوتی دیش یا اسنوت(Snoot) بدون دیفیوزر مورد نیاز است.
نور پرکننده یا بازتابنده
این ابزار اختیاری است اما برای کنترل شدت سایه ها و بازگرداندن جزئیات به نواحی تاریک چهره (بدون حذف کامل مثلث) بسیار مفید است. رفلکتورها (نقره ای یا سفید) نور را منعکس کرده و نیازی به تنظیم قدرت ندارند، در حالی که نور پرکننده (فلاش دوم) باید کم تر از نصف شدت نور اصلی تنظیم شود.
پس زمینه مناسب
یک پس زمینه ی تاریک، خنثی یا ساده برای تقویت کنتراست و تمرکز بر سوژه، ایده آل است.

نکته مهم: در صورت استفاده از فلاش های استودیویی، اگر فلاش شما مجهز به نور مدلینگ یا نور پیوسته باشد، تنظیم نور رامبراند بسیار آسان تر خواهد بود. این نور به عکاس اجازه می دهد که به جای اینکه بخواهد با هر شات آزمایشی نور را تغییر دهد، اثر سایه ها را به صورت همزمان مشاهده و مثلث رامبراند را با دقت بیشتری تنظیم کند.
اصول گام به گام عکاسی با نورپردازی رامبراند در استودیو
دستیابی به نورپردازی رامبراند به شدت وابسته به موقعیت دهی دقیق نور اصلی نسبت به سوژه است.
گام ۱: تنظیم موقعیت سوژه و دوربین
دوربین باید رو به روی سوژه قرار گیرد و سوژه نیز باید به صورت مستقیم در جلوی دوربین قرار بگیرد، اما سر یا صورت خود را کمی به سمت نور اصلی بچرخاند. این چرخش (معمولاً ۱۵ تا ۲۰ درجه) کمک می کند تا سایه ی بینی بر روی گونه ی مقابل بیفتد. همچنین، برای تقویت تعریف چهره، سوژه می تواند چانه خود را کمی پایین بیاورد.
همچنین سعی کنید سوژه را در فاصله ی مناسبی از پس زمینه (حدود 120 تا 180 سانتی متر) قرار دهید تا نور اصلی بر پس زمینه نتابد و پس زمینه ی تاریک آن حفظ شود.

گام ۲: تنظیم منبع نور اصلی
نور اصلی باید به گونه ای قرار گیرد که سایه ی بینی به سایه ی گونه متصل شود. بنابراین علاوه بر فاصله مناسب، باید جهت گیری درستی از نظر افقی و عمودی نیز داشته باشد:
-
فاصله منبع نور از سوژه
فاصله نور تا سوژه بر نرمی و سختی سایه ها تأثیر می گذارد. نزدیک تر کردن منبع نور (مثلاً 120 تا 150 سانتی متر) سایه ها را نرم تر می کند، در حالی که دورتر کردن آن (مثلاً 150 تا 180 سانتی متر) سایه ها را سخت تر و کنتراست را دراماتیک تر می سازد.
-
زاویه ی افقی
نور اصلی باید در زاویه ی ۴۵ درجه نسبت به سوژه و دوربین قرار گیرد. زاویه هایی بین ۴۵ تا ۶۰ درجه نیز متداول هستند. بنابراین اگر نور را بیش از حد به سمت سوژه (زاویه کمتر از ۴۵ درجه) ببرید، مثلث نور محو شده و نورپردازی تخت می شود و اگر نور را بیش از حد به سمت کنار (زاویه نزدیک به ۹۰ درجه) ببرید نیز، نورپردازی اسپلیت ایجاد شده و ممکن است مثلث نور تشکیل نشود یا نورگیر چشم در سمت سایه از بین برود.
-
ارتفاع عمودی
نور اصلی باید بالاتر از سطح چشم سوژه قرار گیرد و کمی به سمت پایین کج شود. این ارتفاع باید به اندازه ای باشد که نور از بالای بینی سوژه عبور کند و مثلث نور را در سمت مقابل ایجاد کند. بنابراین توصیه می شود که منبع نور حدود ۴۰ سانتی متر بالاتر از سطح چشم سوژه و با زاویه ۱۰ تا ۲۰ درجه تنظیم می شود. این زاویه رو به پایین، عامل ایجاد سایه بینی است که باید روی گونه بیفتد و مثلث نور را تشکیل دهد.
گام ۳: تنظیم بازتابنده یا نور پرکننده (اختیاری)
برای نرم کردن سایه های عمیق در سمت تاریک صورت و بازگرداندن جزئیات، یک بازتابنده یا نور پرکننده در سمت مقابل نور اصلی قرار دهید. بازتابنده باید تقریباً در همان ارتفاع نور اصلی یا کمی پایین تر از سطح چشم (برای پر کردن سیاهی زیر چشم) قرار گیرد.
همچنین اگر از نور پرکننده استفاده می کنید، شدت آن باید به مراتب کمتر از نور اصلی باشد (معمولاً نصف تا یک چهارم قدرت نور اصلی)؛ زیرا هدف از پرکننده، ملایم کردن سایه است، نه حذف کامل آن.

گام ۴: بازبینی و تست نهایی
همیشه پس از چیدمان اولیه، با گرفتن چند عکس آزمایشی، نتیجه را بررسی کنید تا مطمئن شوید که مثلث نور واضح، مشخص و در جای صحیح قرار گرفته است (زیر چشم، و سایه ی بینی به گونه متصل است).
همچنین به وجود آمدن کچ لایت (انعکاس نور در چشم ها) برای زنده و روشن به نظر رسیدن سوژه بسیار حیاتی است. بنابراین باید مطمئن شد که حداقل در یک چشم و ترجیحاً در هر دو چشم، انعکاس نور دیده شود. اگر کچ لایت وجود ندارد، باید ارتفاع منبع نور را مجددا تنظیم کنید.
نورپردازی رامبراند با استفاده از نور طبیعی
نورپردازی رامبراند به آسانی با استفاده از نور طبیعی پنجره نیز قابل دستیابی است. در این روش یک پنجره ی بزرگ بهترین منبع نور است. روش انجام آن نیز به این صورت است که سوژه باید نزدیک پنجره و در زاویه ی ۴۵ درجه نسبت به آن قرار گیرد.
بهترین نتایج نورپردازی رامبراند در روزهای ابری یا با استفاده از پنجره های رو به شمال و همچنین ساعات اولیه صبح و اواخر بعدازظهر حاصل می شود؛ زیرا نور مستقیم خورشید معمولاً بسیار سخت است و سایه های نامطلوبی ایجاد می کند، در حالی که این شرایط، نور نرم تر و پخش شده تری را فراهم می کند.

نکته مهم: اگر نور پنجره خیلی شدید است، می توانید با آویزان کردن یک ورق یا پارچه ی سفید نازک (دیفیوزر) جلوی آن، نور را نرم کنید. همچنین می توان از یک رفلکتور یا دیوار سفید در سمت مقابل پنجره برای پر کردن ملایم سایه ها استفاده کرد.
استفاده از نورهای کمکی دیگر در نورپردازی رامبراند
برای تقویت جلوه ی بصری، علاوه بر نور اصلی و پرکننده، می توان از نورهای کمکی دیگری نیز استفاده کرد:
-
نور پس زمینه
برخی عکاسان ممکن است یک نور سوم یا چهارم را مستقیماً به پس زمینه بتابانند تا آن را روشن کنند و تضاد بیشتری ایجاد نمایند. همچنین این کار باعث ایجاد جدایی بین سوژه و پس زمینه (در صورتی که پس زمینه کاملاً تیره نباشد) نیز می شود.
-
نور مو
این نور که از پشت یا کنار سوژه می تابد، برای جدا کردن سوژه از پس زمینه و افزودن شفافیت به موها استفاده می شود و به مشخص شدن بیشتر جزئیات مو کمک می کند.
-
نورهای لبه ای یا نور دور
نور لبه ای یا کیکر (Kicker) یک نور جانبی یا پشتی است که برای روشن کردن مرزها و ایجاد درخشش یا لبه ای از نور در اطراف سوژه استفاده می شود. این نور به سوژه کمک می کند تا از پس زمینه تیره جدا شده و بر جذابیت و عمق سه بعدی تصویر بیافزاید.
نور لبه ای معمولاً برای پرتره های رسمی و ایجاد حس قدرت استفاده می شود و می توان از اسپات لایت ها یا چراغ های مستطیلی باریک برای این منظور استفاده کرد
نورپردازی رامبراند گسترده و کوتاه
نورپردازی رامبراند می تواند در دو سبک کوتاه و گسترده اجرا شود. این تفاوت بیشتر به نحوه قرارگیری سوژه نسبت به دوربین بستگی دارد.

- نورپردازی کوتاه: نور اصلی بر روی سمت تاریک (سمتی که از دوربین دورتر است) صورت سوژه می تابد. این سبک باعث می شود سمت نزدیک به دوربین بیشتر در سایه باشد. نور کوتاه تأثیر لاغرکننده و دراماتیک تر دارد و برای پرتره های تیره و کم نور مناسب است.
- نورپردازی گسترده: نور اصلی بر روی سمت روشن (سمتی که به دوربین نزدیک تر است) صورت سوژه می تابد. این کار باعث می شود قسمت بیشتری از صورت روشن شود و صورت پهن تر به نظر برسد. این سبک برای سوژه هایی با صورت باریک تر استفاده می شود.
تمایز نورپردازی رامبراند با سایر الگوهای پرتره
نورپردازی رامبراند یکی از الگو های اصلی نورپردازی پرتره استودیویی است. تمایز آن با سایر الگوها به درک دقیق تری از جایگاه نور و سایه کمک می کند.

-
نورپردازی جداکننده
در این سبک، نور دقیقاً از کنار سوژه می آید (زاویه ۹۰ درجه). این باعث می شود نیمی از صورت کاملاً روشن و نیم دیگر کاملاً در سایه قرار گیرد. نورپردازی جداکننده دراماتیک تر از رامبراند است و مثلث نور در سمت سایه دار دیده نمی شود.
-
نورپردازی حلقه ای
در این سبک، نور اصلی کمی بیشتر به سمت جلو می آید (حدود ۳۰ تا ۴۵ درجه). سایه ی بینی یک حلقه ی کوچک را ایجاد می کند که به سمت گوشه ی دهان زاویه می یابد. برخلاف رامبراند، سایه ی بینی به سایه ی گونه متصل نمی شود. این سبک معمولاً ملایم تر از رامبراند است.
-
نورپردازی پروانه ای
در این روش، نور اصلی مستقیماً از جلو و کمی بالاتر از دوربین و بالای سوژه قرار می گیرد. این چیدمان سایه ای شبیه پروانه (یا پاپیون) زیر بینی ایجاد می کند. نورپردازی پروانه ای برای پرتره های پرزرق و برق و زیبایی استفاده می شود. نور رامبراند نسبت به پروانه ای، کنتراست و عمق بیشتری دارد.
نحوه کنترل کیفیت نور در تکنیک نورپردازی رامبراند
کیفیت نور (نرم یا سخت بودن آن) بر شدت کنتراست و انتقال سایه ها تأثیر می گذارد.

توجه: اگر منبع نور خیلی بزرگ یا خیلی نرم باشد (مانند یک سافت باکس بزرگ و نزدیک)، ممکن است مثلث رامبراند به سختی قابل تشخیص باشد یا ناپدید شود، زیرا سایه ها بیش از حد پر می شوند.
نکات کلیدی برای تسلط بر تکنیک رامبراند
تسلط بر نورپردازی رامبراند نیازمند تمرین مستمر، درک دقیق هندسه نور و توانایی سازگاری با ساختار چهره ی هر سوژه است:
اهمیت تمرین و سازگاری
نورپردازی رامبراند باید به حدی تمرین شود که طبیعت ثانویه عکاس شود. توصیه می شود که این تکنیک حداقل ۲۰ بار تمرین شود تا تنظیمات به صورت ناخودآگاه اجرا گردند.
می توان از سر مانکن یا سرهای یونولیتی ارزان قیمت برای تمرین موقعیت یابی نور در هر زمان از شبانه روز استفاده کرد. این ابزارها برای تثبیت الگوهای سایه و نور بدون نگرانی از بازخورد سوژه، بسیار مؤثرند.
انطباق با ویژگی های چهره
قانون ۴۵ درجه یک نقطه شروع برای این تکنیک است، اما باید بر اساس ویژگی های خاص هر فرد مانند طول بینی، عمق چشم ها، برجستگی استخوان گونه و حتی استفاده از عینک، تنظیمات را تغییر داد. به عنوان مثال در چشم های گود، برای اینکه کچ لایت ها از دست نروند، ممکن است نیاز باشد نور کمی پایین تر آورده شود.

اولویت بندی احساسات موقع ثبت عکس
در حین عکاسی، نباید آنقدر بر بی نقص بودن مثلث رامبراند تمرکز کرد که از ثبت لحظه و احساس سوژه غافل شد. یعنی اولویت با حفظ لحظه است، نه بی نقصی هندسی مثلث و مثلث نوری باید به عنوان یک راهنما در نظر گرفته شود، نه یک محدودیت غیرقابل تخطی.
تنظیمات دوربین و نوردهی
سعی کنید در زمان عکاسی، حتما تنظیمات زیر را مدنظر قرار دهید:
-
نوردهی بر اساس هایلایت ها
در عکاسی با کنتراست بالا مانند رامبراند، باید نوردهی را برای نواحی روشن (هایلایت ها) تنظیم کرد تا از سوختن جزئیات پوست جلوگیری شود و بافت و رنگ نواحی روشن پوست نیز حفظ شود.
-
ایزو (ISO)
برای حفظ کیفیت تصویر و کاهش نویز، به ویژه در نواحی تاریک و سایه ها، تنظیمات ایزو باید تا حد ممکن پایین باشد (معمولاً ایزو 100 یا ۲۰۰). افزایش ایزو برای روشن کردن سایه ها در این سبک توصیه نمی شود.

-
فرمت RAW
توصیه می شود عکاسی با فرمتRAW انجام شود تا حداکثر جزئیات در سایه ها و هایلایت ها حفظ شده و انعطاف پذیری بیشتری را در پس پردازش تقویت برای تقویت کنتراست و بازیابی جزئیات سایه فراهم کند.
-
نسبت نور به سایه
نسبت نور به سایه برای رامبراند معمولاً ۳:۱ تا ۴:۱ توصیه می شود. این نسبت تضمین می کند که سمت روشن صورت سه تا چهار برابر روشن تر از سمت سایه دار باشد. در برخی موارد، برای پرتره های دراماتیک تر، نسبت های بالاتر مانند ۴:۱ تا ۸:۱ نیز استفاده می شود.
راهنمای رفع مشکلات رایج در نورپردازی رامبراند
کوچکترین اشتباه در زاویه یا ارتفاع نور می تواند الگوی رامبراند را از بین ببرد. رایج ترین مشکلاتی که ممکن است شما با آن مواجه شوید و راهکار برطرف کردن آن ها در جدول زیر ارائه شده است:

جمع بندی
نورپردازی رامبراند یک تکنیک کلاسیک و قدرتمند در عکاسی پرتره است که با تکیه بر کنتراست شدید نور و سایه و خلق مثلث نورانی منحصر به فرد زیر چشم سوژه، تصاویری عمیق، دراماتیک و ماندگار خلق می کند. این سبک، در عین سادگی در اجرا (معمولاً با یک منبع نور و یک بازتابنده)، به صورت سوژه بعد و حجم بخشیده و می تواند ویژگی ها را به طور اغراق آمیزی برجسته تر یا لاغرتر نشان دهد.
برای تسلط بر نورپردازی رامبراند، باید تمرکز اصلی را بر زاویه ۴۵ درجه افقی و ارتفاع بالاتر از سطح چشم نور اصلی قرار دهید تا سایه بینی با سایه گونه پیوند خورده و مثلث نور را تکمیل کند.
نورپردازی رامبراند صرف نظر از نوع تجهیزات آن (فلاش استودیویی، LED یا نور طبیعی پنجره)، با تمرین و دقت در جزئیات، قابل تسلط است و در نهایت شما می توانید تنظیمات نور را برای هر سوژه ای بهینه کرده و پرتره هایی خلق کنید که قدرت روایتگری و نفوذ عاطفی بالایی دارند.
مطلبی که با موضوع نورپردازی رامبراند و چگونگی استفاده از آن مشاهده حاصل تلاش تیم تحریریه دپارتمان هنر آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان بود. در این دپارتمان دوره های تخصصی هنری از جمله هنر های نمایشی مثل دوره آموزش تدوین و هنر های تجسمی از جمله انواع دوره های آموزش نقاشی برگزار میشود. از جمله دیگر دوره های تخصصی ویژه ای که در آموزشگاه فن آموزان به صورت حضوری و مجازی برگزار میشود میتوان به دوره های آموزش جوشکاری آرگون در دپارتمان جوش و برش، دوره های آموزش تعمیرات ایسیو در دپارتمان خودرو، دوره های آموزش باریستا در دپارتمان صنایع غذایی و بیش از 200 دوره تخصصی دیگر اشاره کرد. جهت دریافت اطلاعات بیشتر با آموزشگاه تماس حاصل فرمایید.
برای شروع یادگیری تردید دارید؟جهت دریافت مشاوره رایگان شماره موبایل خود را وارد کنید.
var gform;gform||(document.addEventListener(“gform_main_scripts_loaded”,function(){gform.scriptsLoaded=!0}),window.addEventListener(“DOMContentLoaded”,function(){gform.domLoaded=!0}),gform={domLoaded:!1,scriptsLoaded:!1,initializeOnLoaded:function(o){gform.domLoaded&&gform.scriptsLoaded?o():!gform.domLoaded&&gform.scriptsLoaded?window.addEventListener(“DOMContentLoaded”,o):document.addEventListener(“gform_main_scripts_loaded”,o)},hooks:{action:{},filter:{}},addAction:function(o,n,r,t){gform.addHook(“action”,o,n,r,t)},addFilter:function(o,n,r,t){gform.addHook(“filter”,o,n,r,t)},doAction:function(o){gform.doHook(“action”,o,arguments)},applyFilters:function(o){return gform.doHook(“filter”,o,arguments)},removeAction:function(o,n){gform.removeHook(“action”,o,n)},removeFilter:function(o,n,r){gform.removeHook(“filter”,o,n,r)},addHook:function(o,n,r,t,i){null==gform.hooks[o][n]&&(gform.hooks[o][n]=[]);var e=gform.hooks[o][n];null==i&&(i=n+”_”+e.length),gform.hooks[o][n].push({tag:i,callable:r,priority:t=null==t?10:t})},doHook:function(n,o,r){var t;if(r=Array.prototype.slice.call(r,1),null!=gform.hooks[n][o]&&((o=gform.hooks[n][o]).sort(function(o,n){return o.priority-n.priority}),o.forEach(function(o){“function”!=typeof(t=o.callable)&&(t=window[t]),”action”==n?t.apply(null,r):r[0]=t.apply(null,r)})),”filter”==n)return r[0]},removeHook:function(o,n,t,i){var r;null!=gform.hooks[o][n]&&(r=(r=gform.hooks[o][n]).filter(function(o,n,r){return!!(null!=i&&i!=o.tag||null!=t&&t!=o.priority)}),gform.hooks[o][n]=r)}});
"*" فیلدهای الزامی را نشان می دهد
Hiddenاین فیلد برای اعتبار سنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند .gform.initializeOnLoaded( function() {gformInitSpinner( 30, ‘https://fanamoozan.com/wp-content/plugins/gravityforms/images/spinner.svg’, true );jQuery(‘#gform_ajax_frame_30’).on(‘load’,function(){var contents = jQuery(this).contents().find(‘*’).html();var is_postback = contents.indexOf(‘GF_AJAX_POSTBACK’) >= 0;if(!is_postback){return;}var form_content = jQuery(this).contents().find(‘#gform_wrapper_30’);var is_confirmation = jQuery(this).contents().find(‘#gform_confirmation_wrapper_30’).length > 0;var is_redirect = contents.indexOf(‘gformRedirect(){‘) >= 0;var is_form = form_content.length > 0 && ! is_redirect && ! is_confirmation;var mt = parseInt(jQuery(‘html’).css(‘margin-top’), 10) + parseInt(jQuery(‘body’).css(‘margin-top’), 10) + 100;if(is_form){jQuery(‘#gform_wrapper_30’).html(form_content.html());if(form_content.hasClass(‘gform_validation_error’)){jQuery(‘#gform_wrapper_30’).addClass(‘gform_validation_error’);} else {jQuery(‘#gform_wrapper_30’).removeClass(‘gform_validation_error’);}setTimeout( function() { /* delay the scroll by 50 milliseconds to fix a bug in chrome */ jQuery(document).scrollTop(jQuery(‘#gform_wrapper_30’).offset().top – mt); }, 50 );if(window[‘gformInitDatepicker’]) {gformInitDatepicker();}if(window[‘gformInitPriceFields’]) {gformInitPriceFields();}var current_page = jQuery(‘#gform_source_page_number_30’).val();gformInitSpinner( 30, ‘https://fanamoozan.com/wp-content/plugins/gravityforms/images/spinner.svg’, true );jQuery(document).trigger(‘gform_page_loaded’, [30, current_page]);window[‘gf_submitting_30’] = false;}else if(!is_redirect){var confirmation_content = jQuery(this).contents().find(‘.GF_AJAX_POSTBACK’).html();if(!confirmation_content){confirmation_content = contents;}jQuery(‘#gform_wrapper_30’).replaceWith(confirmation_content);jQuery(document).scrollTop(jQuery(‘#gf_30’).offset().top – mt);jQuery(document).trigger(‘gform_confirmation_loaded’, [30]);window[‘gf_submitting_30’] = false;wp.a11y.speak(jQuery(‘#gform_confirmation_message_30’).text());}else{jQuery(‘#gform_30’).append(contents);if(window[‘gformRedirect’]) {gformRedirect();}}jQuery(document).trigger(“gform_pre_post_render”, [{ formId: “30”, currentPage: “current_page”, abort: function() { this.preventDefault(); } }]); if (event && event.defaultPrevented) { return; } const gformWrapperDiv = document.getElementById( “gform_wrapper_30” ); if ( gformWrapperDiv ) { const visibilitySpan = document.createElement( “span” ); visibilitySpan.id = “gform_visibility_test_30”; gformWrapperDiv.insertAdjacentElement( “afterend”, visibilitySpan ); } const visibilityTestDiv = document.getElementById( “gform_visibility_test_30” ); let postRenderFired = false; function triggerPostRender() { if ( postRenderFired ) { return; } postRenderFired = true; jQuery( document ).trigger( ‘gform_post_render’, [30, current_page] ); gform.utils.trigger( { event: ‘gform/postRender’, native: false, data: { formId: 30, currentPage: current_page } } ); if ( visibilityTestDiv ) { visibilityTestDiv.parentNode.removeChild( visibilityTestDiv ); } } function debounce( func, wait, immediate ) { var timeout; return function() { var context = this, args = arguments; var later = function() { timeout = null; if ( !immediate ) func.apply( context, args ); }; var callNow = immediate && !timeout; clearTimeout( timeout ); timeout = setTimeout( later, wait ); if ( callNow ) func.apply( context, args ); }; } const debouncedTriggerPostRender = debounce( function() { triggerPostRender(); }, 200 ); if ( visibilityTestDiv && visibilityTestDiv.offsetParent === null ) { const observer = new MutationObserver( ( mutations ) => { mutations.forEach( ( mutation ) => { if ( mutation.type === ‘attributes’ && visibilityTestDiv.offsetParent !== null ) { debouncedTriggerPostRender(); observer.disconnect(); } }); }); observer.observe( document.body, { attributes: true, childList: false, subtree: true, attributeFilter: [ ‘style’, ‘class’ ], }); } else { triggerPostRender(); } } );} );
دریافت مشاوره رایگان
نوشته نورپردازی رامبراند چیست و چگونه از آن استفاده می شود؟ اولین بار در آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان. پدیدار شد.

دیدگاه خود را بنویسید