جوشکاری فلزات، فرآیندی پیچیده و زیربنایی در تمامی صنایع مدرن، از هوافضا و خودروسازی گرفته تا ساخت وسازهای سنگین، به شمار می رود. در حال حاضر روش های جوشکاری متعددی برای برطرف کردن چالش های روش های قدیمی و کاربردهای خاص توسعه یافته اند. در میان تکنیک های متعدد جوشکاری قوس الکتریکی، دو روش گاز آرگون (تیگ) و گاز محافظ فلزی یا CO2 (میگ)، از برجسته ترین و رایج ترین متدهای جوشکاری در صنایع مختلف محسوب می شوند.
اگرچه هدف اصلی هر دو روش، ایجاد یک اتصال ساختاری قوی و دائمی میان قطعات فلزی است، اما تفاوت های بنیادین در شیوه اجرا، سطح کنترل مورد نیاز و نتیجه نهایی، آن ها را در دو حوزه تخصصی کاملاً متفاوت از یکدیگر در صنایع مختلف قرار می دهد.
جوشکاری MIG به دلیل سرعت بالا و کارایی، اغلب به عنوان یک ابزار تولید سریع شناخته می شود، در حالی که TIG یک ابزار بسیار دقیق در دنیای جوشکاری محسوب می شود که بر ظرافت، دقت و تمیزی فرآیند جوش تمرکز دارد. انتخاب روش مناسب برای هر پروژه نیازمند درک عمیق تفاوت های فنی، اقتصادی و عملیاتی این دو فرآیند است، چرا که هر کدام برای اهداف خاصی طراحی شده اند و مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند.
هدف از این مقاله، ارائه یک تحلیل جامع و توضیحی در مورد تفاوت های کلیدی میان جوشکاری CO2 (میگ) و آرگون (تیگ) است تا به صنعتگران و علاقه مندان به یادگیری در حوزه جوشکاری کمک کند تا انتخاب آگاهانه تری بر اساس الزامات پروژه، نوع مواد و اولویت های کیفیت یا سرعت داشته باشند.
پیش از اینکه به بررسی تفاوت های جوش CO2 (میگ) و آرگون (تیگ) بپردازیم توجه داشته باشید که انواع دوره های تخصصی آموزش جوشکاری آرگون و آموزش جوشکاری co2 در آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان به صورت عملی و از صفر تا صد برگزار میگردد. جهت مشاهده جزئیات بیشتر دوره روی تصویر بالا کلیک کنید و یا با آموزشگاه تماس حاصل فرمایید.
مکانیسم عملکرد جوش تیگ و میگ
هر دو روش تیگ و میگ از قوس الکتریکی برای تأمین حرارت لازم جهت ذوب فلز پایه و ایجاد اتصال استفاده می کنند، اما ساختار و اجزای اصلی این فرآیندها تفاوت های چشمگیری با یکدیگر دارند. در واقع تفاوت اصلی میان جوشکاری TIG و MIG در نحوه مدیریت حرارت و نحوه تأمین فلز پرکننده مورد نیاز برای انجام جوشکاری است.
تجهیزات مورد نیاز انجام جوش آرگون
جوشکاری تیگ که نام فنی آن جوشکاری قوس تنگستن با گاز محافظ (GTAW) است، به این دلیل به جوش آرگون معروف شده که گاز محافظ اصلی آن گاز آرگون است.
الکترود غیرمصرفی
در فرآیند جوشکاری تیگ، قوس الکتریکی با کمک یک الکترود غیرمصرفی از جنس تنگستن ایجاد می شود. برخلاف سایر روش های جوشکاری ذوبی مانند جوشکاری الکترود دستی (SMAW) یا میگ (MIG)، الکترود تنگستن به دلیل نقطه ذوب فوق العاده بالایی که دارد، در طول فرآیند ذوب نمی شود یا مصرف نمی گردد. این الکترود تنها جریان الکتریکی را به قوس منتقل می کند و حرارت ناشی از آن فلز پایه را ذوب می کند.
فیلر و سیم پرکننده
افزودن سیم پرکننده یا فیلر در جوشکاری تیگ معمولاً اختیاری است. در صورت نیاز به افزایش نفوذ یا پر کردن درز جوش (به ویژه در فلزات ضخیم تر)، میله پرکننده به صورت جداگانه و اغلب به صورت دستی توسط جوشکار به حوضچه مذاب افزوده می شود.
در این روش به استفاده از هر دو دست (یک دست برای تورچ جوشکاری و دیگری برای فیلر) برای انجام فرآیند جوش نیاز است و در واقع یکی از عوامل افزایش دهنده مهارت و دقت مورد نیاز در این روش نیز تسلط بر همین موضوع است.
گاز محافظ
جوشکاری TIG تقریباً همیشه از گاز محافظ خنثی خالص مانند آرگون خالص استفاده می کند. آرگون یک گاز خنثی و بی اثر است که با فلز مذاب واکنش نمی دهد و صرفاً حوضچه جوش و الکترود تنگستن را در برابر عناصر مخرب جوی مانند اکسیژن محافظت می کند تا از اکسیداسیون و آلودگی جلوگیری شود. البته گاهی برای افزایش نفوذ، ممکن است از مخلوط آرگون و هلیوم یا نیتروژن نیز استفاده شود.
مهم ترین مزیت TIG در این بخش، تطبیق پذیری گازی آن است. با استفاده از گاز آرگون خالص در فرآیند جوشکاری تیگ، می توان طیف وسیعی از مواد شامل فولاد، فولاد ضدزنگ، تیتانیوم، مس، نیکل، منیزیم و آلومینیوم را جوش داد. این ویژگی تعویض متریال را در TIG بسیار آسان می کند و تنها با تغییر فیلر و تنظیمات آمپراژ، فرآیند جوشکاری قابل انجام است.
منبع تغذیه
در جوشکاری تیگ، می توان هم از جریان برق مستقیم (DC) و هم متناوب (AC) استفاده کرد. انتخاب نوع جریان به فلز مورد نظر بستگی دارد؛ به عنوان مثال، برای جوشکاری آلومینیوم معمولاً از جریان AC استفاده می شود، چرا که جریان DC نمی تواند گرمای کافی برای آلومینیوم را تأمین کند و جریان AC به شکستن و پاکسازی لایه اکسید از سطح آلومینیوم کمک می کند و جوشی با کیفیت بالا ایجاد می نماید. دستگاه های TIG که قابلیت AC/DC دارند، معمولاً گران ترین دستگاه های جوشکاری هستند.
تفاوت کلیدی TIG با سایر روش های جوشکاری در این است که فرآیند تولید حرارت از فرآیند افزودن فلز پرکننده جدا شده است. فلز پرکننده به صورت جداگانه، معمولاً به صورت دستی و با دست دیگر جوشکار، به حوضچه جوش مذاب افزوده می شود. اگرچه در جوشکاری فلزات نازک می توان جوشکاری تیگ را بدون فلز پرکننده انجام داد، اما این جداسازی، کنترل فوق العاده ای به جوشکار می دهد تا میزان حرارت و حجم فیلر را به صورت مستقل تنظیم کند.
برای مدیریت این سطح از کنترل، جوشکار از پدال پایی استفاده می کند تا جریان الکتریکی (آمپراژ) و در نتیجه حرارت قوس را به طور دقیق و آنی در طول اجرای جوش تنظیم نماید.
تجهیزات مورد نیاز انجام جوش CO2
از آنجا که در اغلب مواقع جوشکاری میگ یا جوشکاری قوس فلزی با گاز محافظ (GMAW)، از گاز دی اکسید کربن (CO2) به عنوان تمامی گاز محافظ مورد نیاز یا بخشی از آن استفاده می کند، به جوش CO2 نیز معروف است.
الکترود مصرفی
در جوشکاری MIG، از یک سیم جوش مصرفی استفاده می شود که از طریق سیستم تغذیه سیم از تفنگ جوشکاری خارج می شود. این سیم در فرآیند جوشکاری به طور همزمان دو نقش کلیدی را ایفا می کند:
- الکترود: ایجاد و حفظ قوس الکتریکی بین سیم و قطعه کار.
- فلز پرکننده: تأمین فلز پرکننده مورد نیاز برای حوضچه جوش با ذوب شدن خود سیم.
در واقع جوشکاری MIG یک فرآیند نیمه اتوماتیک یا تمام اتوماتیک است که در آن سیم جوش به صورت پیوسته (مداوم) از طریق یک سیستم تغذیه سیم و تورچ جوشکاری به سمت محل جوش هدایت شده و ذوب می شود. در این فرآیند جوشکار تنها با کشیدن ماشه تفنگ، قوس را برقرار کرده و سیم را تغذیه می کند. این مکانیزم جوشکاری MIG را به فرآیندی با سرعت بالا و راندمان تولیدی بسیار خوب تبدیل کرده و آن را برای محیط های تولیدی انبوه ایده آل می سازد.
گاز محافظ
در جوشکاری CO2، به ویژه برای جوشکاری فولاد اغلب از گازهای ترکیبی فعال یا نیمه فعال استفاده می شود. کاربرد گازهای محافظ در این روش جوشکاری این است که از ورود هوا به حوضچه مذاب جلوگیری می کنند.
رایج ترین گازهای محافظ در این روش جوشکاری، به ویژه برای جوش دادن فولاد، دی اکسید کربن (CO2) خالص یا مخلوط ۷۵ درصد آرگون و ۲۵ درصد CO2 است. CO2 خالص گزینه ای بسیار اقتصادی تر است، اما مخلوط آرگون و CO2 منجر به صاف تر شدن شکل ظاهری جوش و پاشش کمتر می شود. CO2 به عنوان یک گاز فعال شناخته می شود که در برخی شرایط با فلز مذاب واکنش نشان می دهد.
نکته مهم: دقت داشته باشید که برای جوشکاری آلومینیوم به روش میگ، باید حتماً از گاز محافظ آرگون خالص استفاده شود.
منبع تغذیه
برخلاف تیگ، در جوشکاری میگ، تنها از جریان برق DC مستقیم (با پلاریته معکوس) استفاده می شود. استفاده از منبع تغذیه DC برای ایجاد ثبات در قوس الکتریکی و دستیابی به نفوذ عمیق در فلزات ضخیم ضروری است.
سطح کنترل و میزان مهارت مورد نیاز برای جوش تیگ و میگ
میزان مهارت و تجربه مورد نیاز برای تسلط بر این دو فرآیند، از برجسته ترین عوامل تفکیک آن ها برای کاربران تازه کار و حرفه ای است. جوشکاری MIG به دلیل ماهیت نیمه خودکار و مکانیزم ساده سازی شده آن، یادگیری نسبتاً آسان تری دارد. این روش اغلب برای مبتدیان و کاربرانی که زمان کمی برای تمرین دارند، توصیه می شود.
دستگاه MIG بسیاری از متغیرها مانند سرعت تغذیه سیم و آمپراژ (ثابت) را تنظیم می کند، که این امر کار را برای تازه کارها ساده می کند. در واقع یادگیری اصول اولیه این روش جوشکاری می تواند تنها در عرض ۲۰ یا ۳۰ دقیقه محقق شود و با چند ماه تمرین منظم، می توان به یک جوشکار خوب تبدیل شد.
در مقابل، TIG فرآیندی بسیار چالش برانگیزتر و تسلط بر آن نیز سخت تر است. این روش نیازمند هماهنگی عالی بین چشم، دست ها و پا است. جوشکار باید سه عمل را به صورت همزمان کنترل کند: حفظ و نگه داشتن تورچ جوشکاری با یک دست، تغذیه دستی فیلر با دست دیگر، و کنترل دقیق حرارت با پدال پا.
بنابراین یادگیری روش جوشکاری تیگ پیچیده تر است و جوشکار باید با جزئیات فنی تخصصی مانند انتخاب اندازه الکترود تنگستن، نوع کاپ و تنظیمات پیچیده جریان AC (برای آلومینیوم) آشنا باشد. عدم دقت یا هماهنگی ضعیف در TIG می تواند به سرعت الکترود تنگستن را آلوده کند و یا منجر به عیوب جدی مانند تداخل تنگستن در حوضچه جوش شود.
نحوه کنترل حرارت حین جوشکاری تیگ (آرگون) و میگ (CO2)
یکی از بزرگترین مزایای TIG، کنترل حرارت در لحظه است. پدال پایی به جوشکار اجازه می دهد تا فوراً جریان (آمپراژ) و در نتیجه حرارت قوس را در طول اجرای جوش تنظیم کند. این انعطاف پذیری برای جوشکاری فلزاتی مانند آلومینیوم که به سرعت داغ می شوند، یا برای جوشکاری اشکال پیچیده و ضخامت های متغیر، بسیار حیاتی است.
در مقابل، در MIG، پس از تنظیم اولیه ولتاژ و سرعت سیم، تنظیم حرارت به صورت مداوم در حین اجرای جوش امکان پذیر نیست و تنظیمات ثابت باقی می ماند.
کیفیت نهایی و استحکام در جوش تیگ و میگ
در صنایعی که ظاهر جوش به اندازه استحکام آن اهمیت دارد، TIG فرآیندی بی رقیب است، در حالی که MIG بر استحکام و سرعت تمرکز می کند.TIG به دلیل کنترل بسیار دقیق بر حوضچه جوش، جوش هایی فوق العاده تمیز، صاف و زیبا تولید می کند. این روش جوشکاری تقریباً بدون پاشش است و به همین دلیل، جوش های TIG اغلب به حداقل تمیزکاری پس از جوشکاری نیاز دارند.
در مقابل جوش های MIG اگرچه قوی هستند، اما از نظر زیبایی شناختی به پای TIG نمی رسند. MIG معمولاً پاشش تولید می کند که باید پس از جوشکاری تمیز شود. بنابراین جوش MIG معمولا دارای سطحی برجسته تر و شبیه به طناب است.
قابلیت پرداخت فلزات جوشکاری شده به روش تیگ و میگ
جوش های MIG به دلیل سرعت بالای خنک شدن و ورودی حرارتی نسبتاً سردتر، تمایل دارند سخت تر و شکننده تر باشند. این سختی باعث می شود که پرداخت و سایش جوش MIG (مانند سنباده زنی) زمان بیشتری ببرد. همچنین، جوش های سخت MIG ممکن است بعدها زیر لایه های رنگ یا بتونه خود را به شکل هاله ای نشان دهند.
جوش TIG به دلیل ورودی حرارتی بالاتر و زمان خنک شدن طولانی تر، ساختاری بلوری نرم تر و انعطاف پذیرتر ایجاد می کند. این ویژگی باعث می شود که پرداخت و سایش جوش TIG بسیار آسان تر و سریع تر باشد و مشکل هاله ایجاد شدن روی سطح فلز نیر کمتر پیش بیاید.
میزان سرعت در جوشکاری تیگ و میگ
سرعت، یک فاکتور تعیین کننده اقتصادی در محیط های صنعتی و تولیدی است و در بین این دو روش جوشکاری، MIG برتری مطلق دارد. جوشکاری MIG به دلیل تغذیه پیوسته و خودکار سیم، فرآیندی بسیار سریع تر و کارآمدتر است. مطالعات نشان داده اند که جوش MIG می تواند بیش از دو برابر سریع تر از TIG عمل کند.
در یک آزمایش مقایسه ای بر روی لوله های ۱۴ گیج، جوش TIG حدود ۷ دقیقه و ۳۳ ثانیه طول کشید، در حالی که MIG همان کار را در ۳ دقیقه و ۴۲ ثانیه انجام داد. این سرعت، MIG را به ابزاری ایده آل برای محیط های تولیدی انبوه مانند ساخت تریلر، سازه های سنگین و خودروسازی تبدیل می کند.
اگرچه جوشکاری TIG فرآیند کندتری است و جوشکار باید زمان بیشتری را صرف حفظ تمرکز و هماهنگی سه وظیفه به صورت همزمان کند، اما همچنان برای جوش های طولانی و خطوط تولیدی که کیفیت حرف اول را می زند (مانند ساخت تریلرهای آلومینیومی) مورد استفاده قرار می گیرد.
ضخامت فلزات و میزان نفوذ جوش در روش های تیگ و میگ
ضخامت فلزات، یک عامل تعیین کننده در انتخاب روش جوشکاری است. جوشکاری میگ (CO2) برای جوش دادن قطعات ضخیم تر و سازه های سنگین مناسب تر است. حداکثر ضخامت فلزی که می توان با جوش CO2 اتصال داد، معمولاً تا ۴۰ میلی متر می رسد و برای کاربردهایی مانند ساخت وساز، شاسی خودرو و دروازه های فلزی که استحکام و نفوذ عمیق مد نظر است، انتخاب بهتری است. این نفوذ عمیق تر به واسطه استفاده از گاز محافظ و منبع انرژی مناسب برای فلزات ضخیم تر فراهم می شود.
در مقابل جوشکاری تیگ به دلیل دقت بالا و کنترل حرارتی عالی، بهترین گزینه برای جوشکاری فلزات نازک، ظریف و مستعد آسیب دیدن (تاب برداشتن یا سوختن) است. این روش اغلب برای ورق هایی با ضخامت تا ۶ میلی متر استفاده می شود. کاربردهای TIG شامل صنایع هوافضا، انرژی اتمی، تجهیزات پزشکی، لوله های فشار قوی و کارهای هنری است.
میزان حساسیت به تمیزی سطح کار جوشکاری تیگ و میگ
نحوه آماده سازی سطح در روش های TIG و MIG کاملاً متفاوت است. تیگ فرآیندی بسیار حساس به آلودگی و تمیزی است. سطح فلز پایه باید به صورت دقیق و کامل تمیز و عاری از براده فلزات، زنگ زدگی یا هر گونه آلودگی باشد. وجود هرگونه آلاینده در TIG به سرعت منجر به عیوب جدی مانند تخلخل یا آلودگی حوضچه جوش می شود.
در مقابل میگ مقاومت بیشتری در برابر آلودگی سطح دارد. این فرآیند می تواند از میان لایه های نازکی از براده فلزات، کمی زنگ زدگی یا کثیفی نفوذ کند و جوش قابل قبولی ایجاد کند. این ویژگی MIG را برای تعمیرات میدانی و محیط های طبیعی که تمیزکاری کامل سطح دشوار است، ایده آل می سازد.
همچنین، با قابلیت استفاده از سیم های با مغزه شار، MIG می تواند در محیط های بادی و فضای باز نیز کارآمدتر باشد، در حالی که TIG به دلیل انحراف گاز آرگون توسط باد، در محیط باز با محدودیت مواجه است.
نحوه کنترل اعوجاج حرارتی جوش آرگون و CO2
اگرچه TIG برای مواد نازک استفاده می شود، اما به دلیل ورودی حرارتی بالاتر و متمرکز در طول زمان طولانی تر، در برخی موارد می تواند باعث اعوجاج بیشتری در ورق های فلزی نازک شود. برای اصلاح این اعوجاج در TIG، اغلب نیاز به فرآیندهای پس از جوشکاری مانند چکش کاری و پتک کاری است.
MIG، به خصوص با استفاده از تکنیک جوشکاری منقطع یا بخیه ای (انجام خال جوش های کوچک و اجازه خنک شدن)، می تواند منطقه متأثر از حرارت (HAZ) کوچک تری ایجاد کرده و اعوجاج پنل را به حداقل برساند. این مزیت MIG را به گزینه ای عالی برای جوشکاری پانل های بدنه خودرو که دسترسی به پشت آن ها وجود ندارد، تبدیل می کند.
ملاحظات اقتصادی و هزینه تجهیزات
هزینه و پیچیدگی تجهیزات اولیه، عامل مهمی در انتخاب فرآیند برای ورود به دنیای جوشکاری یا تأسیس یک کارگاه است. تجهیزات MIG عموماً ارزان تر و راه اندازی آن ها ساده تر است. یک دستگاه MIG خوب برای مبتدیان می تواند با سرمایه گذاری اولیه کمتری تهیه شود. همچنین، گاز CO2 به دلیل تولید آسان، ارزان تر از آرگون است، که این امر هزینه عملیاتی MIG را برای تولید انبوه کاهش می دهد.
در مقابل تجهیزات TIG، به ویژه دستگاه های پیشرفته ای که قابلیت جوشکاری AC/DC برای آلومینیوم را دارند معمولاً گران تر هستند. علاوه بر این، گاز آرگون نسبت به CO2 کمیاب تر و گران تر است. هزینه، زمان و مهارت مورد نیاز برای تسلط بر TIG نیز یک سرمایه گذاری پرهزینه محسوب می شود.
جمع بندی نهایی
انتخاب میان جوشکاری آرگون و CO2 ، تصمیمی استراتژیک و مهندسی است که باید بر اساس الزامات فنی و اقتصادی پروژه اتخاذ شود. در جدول زیر تفاوت های کلی این دو روش جوشکاری به صورت خلاصه بیان شده است:
| ویژگی | جوشکاری MIG (CO2) | جوشکاری TIG (آرگون) |
| الکترود | مصرفی (سیم)، تغذیه پیوسته | غیرمصرفی (تنگستن)، ثابت |
| سرعت تولید | بسیار سریع و کارآمد، مناسب تولید انبوه | کندتر، نیاز به تمرکز بالا و دقت حین کار |
| مهارت لازم | آسان برای یادگیری، مناسب مبتدیان | بسیار سخت، نیازمند هماهنگی سه جزئی تورچ، فیلر و پا با یکدیگر |
| کنترل حرارت | کم (تنظیم ثابت اولیه) | بسیار زیاد (کنترل آنی با پدال پایی) |
| ضخامت مواد | مناسب برای فلزات ضخیم تر (تا ۴۰ میلی متر) | مناسب برای فلزات نازک تر و ظریف (تا ۶ میلی متر) |
| گاز محافظ | CO2 خالص یا مخلوط آرگون وCO2 (فعال) | آرگون خالص (گاز بی اثر)، تطبیق پذیری بالا |
| ظاهر جوش | مستحکم، دارای پاشش و برجستگی (نیاز به پرداخت) | تمیز، صاف و زیبا، بدون پاشش |
| حساسیت به تمیزی | مقاوم تر در برابر آلودگی سطح | بسیار حساس، نیاز به سطح کاملاً تمیز |
| هزینه تجهیزات | ارزان تر و قابل دسترس تر | گران تر و تخصصی تر (مدل های AC/DC) |
در نهایت، مقایسه جوشکاری تیگ و میگ نشان می دهد که این دو روش مکمل یکدیگر در دنیای صنعت هستند. یعنی اگر اولویت پروژه شما سرعت بالا، بهره وری در تولید انبوه، اقتصادی بودن و جوشکاری فلزات ضخیم یا کثیف است، جوشکاری MIG بهترین ابزار است. اما اگر اولویت شما بالاترین کیفیت ظاهری، دقت فوق العاده، جوشکاری فلزات نازک، یا کار بر روی مواد تخصصی (مانند تیتانیوم و آلومینیوم با AC) است، جوشکاری TIG انتخاب برتر خواهد بود.
برای یک جوشکار حرفه ای و کارآمد، توصیه می شود که بر هر دو فرآیند تسلط کافی داشته باشد، تا بتواند با توجه به ماهیت پروژه، فلز پایه (آهنی یا غیرآهنی)، ضخامت قطعه و بودجه، بهینه ترین ابزار را انتخاب کند. اگرچه جوشکاری برق (الکترود دستی) برای شروع کار ساده تر است، اما فراگیری جوشکاری های آرگون و CO2 در نهایت فرصت های شغلی و درآمد بیشتری را در صنایع تخصصی فراهم خواهد آورد.
مطلبی که در بالا تحت عنوان مقایسه و تفاوت های جوش co2 آرگون مشاهده کردید حاصل تلاش تحریریه دپارتمان جوش و برش در آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان بود. فن آموزان برگزار کننده بیش از 200 دوره اموزشی در 20 دپارتمان مختلف ویژه بازار کار میباشد. از جمله محبوب ترین دوره ها میتوان به، دوره های آموزش تعمیرات پکیج، دوره های تخصصی آموزش تعمیرات موبایل، دوره های تخصصی مبتدی تا پیشرفته آموزش حسابداری و دیگر دوره های تخصصی در حوزه های دیگر اشاره کرد. جهت دریافت اطلاعات بشتر با آموزشگاه تماس حاصل فرمایید.
برای شروع یادگیری تردید دارید؟جهت دریافت مشاوره رایگان شماره موبایل خود را وارد کنید.
var gform;gform||(document.addEventListener(“gform_main_scripts_loaded”,function(){gform.scriptsLoaded=!0}),window.addEventListener(“DOMContentLoaded”,function(){gform.domLoaded=!0}),gform={domLoaded:!1,scriptsLoaded:!1,initializeOnLoaded:function(o){gform.domLoaded&&gform.scriptsLoaded?o():!gform.domLoaded&&gform.scriptsLoaded?window.addEventListener(“DOMContentLoaded”,o):document.addEventListener(“gform_main_scripts_loaded”,o)},hooks:{action:{},filter:{}},addAction:function(o,n,r,t){gform.addHook(“action”,o,n,r,t)},addFilter:function(o,n,r,t){gform.addHook(“filter”,o,n,r,t)},doAction:function(o){gform.doHook(“action”,o,arguments)},applyFilters:function(o){return gform.doHook(“filter”,o,arguments)},removeAction:function(o,n){gform.removeHook(“action”,o,n)},removeFilter:function(o,n,r){gform.removeHook(“filter”,o,n,r)},addHook:function(o,n,r,t,i){null==gform.hooks[o][n]&&(gform.hooks[o][n]=[]);var e=gform.hooks[o][n];null==i&&(i=n+”_”+e.length),gform.hooks[o][n].push({tag:i,callable:r,priority:t=null==t?10:t})},doHook:function(n,o,r){var t;if(r=Array.prototype.slice.call(r,1),null!=gform.hooks[n][o]&&((o=gform.hooks[n][o]).sort(function(o,n){return o.priority-n.priority}),o.forEach(function(o){“function”!=typeof(t=o.callable)&&(t=window[t]),”action”==n?t.apply(null,r):r[0]=t.apply(null,r)})),”filter”==n)return r[0]},removeHook:function(o,n,t,i){var r;null!=gform.hooks[o][n]&&(r=(r=gform.hooks[o][n]).filter(function(o,n,r){return!!(null!=i&&i!=o.tag||null!=t&&t!=o.priority)}),gform.hooks[o][n]=r)}});
"*" فیلدهای الزامی را نشان می دهد
Hiddenاین فیلد برای اعتبار سنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند .gform.initializeOnLoaded( function() {gformInitSpinner( 30, ‘https://fanamoozan.com/wp-content/plugins/gravityforms/images/spinner.svg’, true );jQuery(‘#gform_ajax_frame_30’).on(‘load’,function(){var contents = jQuery(this).contents().find(‘*’).html();var is_postback = contents.indexOf(‘GF_AJAX_POSTBACK’) >= 0;if(!is_postback){return;}var form_content = jQuery(this).contents().find(‘#gform_wrapper_30’);var is_confirmation = jQuery(this).contents().find(‘#gform_confirmation_wrapper_30’).length > 0;var is_redirect = contents.indexOf(‘gformRedirect(){‘) >= 0;var is_form = form_content.length > 0 && ! is_redirect && ! is_confirmation;var mt = parseInt(jQuery(‘html’).css(‘margin-top’), 10) + parseInt(jQuery(‘body’).css(‘margin-top’), 10) + 100;if(is_form){jQuery(‘#gform_wrapper_30’).html(form_content.html());if(form_content.hasClass(‘gform_validation_error’)){jQuery(‘#gform_wrapper_30’).addClass(‘gform_validation_error’);} else {jQuery(‘#gform_wrapper_30’).removeClass(‘gform_validation_error’);}setTimeout( function() { /* delay the scroll by 50 milliseconds to fix a bug in chrome */ jQuery(document).scrollTop(jQuery(‘#gform_wrapper_30’).offset().top – mt); }, 50 );if(window[‘gformInitDatepicker’]) {gformInitDatepicker();}if(window[‘gformInitPriceFields’]) {gformInitPriceFields();}var current_page = jQuery(‘#gform_source_page_number_30’).val();gformInitSpinner( 30, ‘https://fanamoozan.com/wp-content/plugins/gravityforms/images/spinner.svg’, true );jQuery(document).trigger(‘gform_page_loaded’, [30, current_page]);window[‘gf_submitting_30’] = false;}else if(!is_redirect){var confirmation_content = jQuery(this).contents().find(‘.GF_AJAX_POSTBACK’).html();if(!confirmation_content){confirmation_content = contents;}jQuery(‘#gform_wrapper_30’).replaceWith(confirmation_content);jQuery(document).scrollTop(jQuery(‘#gf_30’).offset().top – mt);jQuery(document).trigger(‘gform_confirmation_loaded’, [30]);window[‘gf_submitting_30’] = false;wp.a11y.speak(jQuery(‘#gform_confirmation_message_30’).text());}else{jQuery(‘#gform_30’).append(contents);if(window[‘gformRedirect’]) {gformRedirect();}}jQuery(document).trigger(“gform_pre_post_render”, [{ formId: “30”, currentPage: “current_page”, abort: function() { this.preventDefault(); } }]); if (event && event.defaultPrevented) { return; } const gformWrapperDiv = document.getElementById( “gform_wrapper_30” ); if ( gformWrapperDiv ) { const visibilitySpan = document.createElement( “span” ); visibilitySpan.id = “gform_visibility_test_30”; gformWrapperDiv.insertAdjacentElement( “afterend”, visibilitySpan ); } const visibilityTestDiv = document.getElementById( “gform_visibility_test_30” ); let postRenderFired = false; function triggerPostRender() { if ( postRenderFired ) { return; } postRenderFired = true; jQuery( document ).trigger( ‘gform_post_render’, [30, current_page] ); gform.utils.trigger( { event: ‘gform/postRender’, native: false, data: { formId: 30, currentPage: current_page } } ); if ( visibilityTestDiv ) { visibilityTestDiv.parentNode.removeChild( visibilityTestDiv ); } } function debounce( func, wait, immediate ) { var timeout; return function() { var context = this, args = arguments; var later = function() { timeout = null; if ( !immediate ) func.apply( context, args ); }; var callNow = immediate && !timeout; clearTimeout( timeout ); timeout = setTimeout( later, wait ); if ( callNow ) func.apply( context, args ); }; } const debouncedTriggerPostRender = debounce( function() { triggerPostRender(); }, 200 ); if ( visibilityTestDiv && visibilityTestDiv.offsetParent === null ) { const observer = new MutationObserver( ( mutations ) => { mutations.forEach( ( mutation ) => { if ( mutation.type === ‘attributes’ && visibilityTestDiv.offsetParent !== null ) { debouncedTriggerPostRender(); observer.disconnect(); } }); }); observer.observe( document.body, { attributes: true, childList: false, subtree: true, attributeFilter: [ ‘style’, ‘class’ ], }); } else { triggerPostRender(); } } );} );
دریافت مشاوره رایگان
نوشته مقایسه جوش میگ و تیگ ( تفاوت جوش CO2 و آرگون) اولین بار در آموزشگاه فنی و حرفه ای فن آموزان. پدیدار شد.
دیدگاه خود را بنویسید