

خودروهای هیبریدی، با ترکیب هوشمند موتور بنزینی و الکتریکی، به کیفیت سوخت کمتر وابستهاند و در برابر بنزین با اکتان پایین یا ناخالصیها عملکرد بهتری نسبت به مدلهای بنزینی خالص و توربو نشان میدهند. این مقاومت، ناشی از مدیریت انرژی ECU، کاهش بار احتراق بنزینی و بهرهگیری از چرخه آتکینسون، آنها را به گزینهای ایدهآل برای بازارهایی با سوخت کمکیفیت مانند ایران تبدیل میکند.
در حالی که خودروهای بنزینی خالص و به خصوص خودروهای توربوشارژ به کیفیت سوخت حساس هستند و بنزین با اکتان پایین میتواند به ناک زدن و آسیب موتور منجر شود، هیبریدیها با طراحی دوگانه، این حساسیت را به حداقل میرسانند.
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، هیبریدیها تا ۳۰ درصد کمتر به نوسانات کیفیت سوخت واکنش نشان میدهند، زیرا موتور الکتریکی بخشی از بار را بر عهده میگیرد، ECU احتراق را بهینه میکند و در عین حال چرخه آتکینسون راندمان را افزایش میدهد. در ایران، با بنزین اکتان ۸۵-۸۷ و ناخالصیهای احتمالی، این ویژگی هیبریدیها را به راهکاری عملی برای کاهش مشکلات موتور تبدیل کرده است. کارشناسان تأکید دارند که هیبریدیها نهتنها کارایی بالاتری دارند، بلکه عمر قطعات را نیز افزایش میدهند.
دلایل فنی مقاومت هیبریدیها به کیفیت سوخت
هیبریدیها با ترکیب موتور بنزینی و الکتریکی، وابستگی به احتراق بنزینی را کاهش میدهند. موتور الکتریکی، که گشتاور آنی بالایی (تا ۹۰ درصد حداکثر در دور صفر) ارائه میدهد، در سرعتهای پایین و ترافیک، جایگزین موتور بنزینی میشود و فشار روی احتراق را تا ۴۰ درصد کم میکند. این امر، حساسیت به اکتان پایین را کاهش میدهد، زیرا موتور بنزینی کمتر در معرض ناک (احتراق پیشرس با فشار تا ۱۰۰ بار) قرار میگیرد.
ECU در هیبریدیها، با سنسورهای پیشرفته (مانند سنسور ناک)، نسبت سوخت به هوا (AFR) را بهطور پویا تنظیم میکند. این تنظیم، احتراق را یکنواخت نگه داشته و از آسیب به پیستونها (به دلیل فشار غیرعادی) جلوگیری میکند. طبق گزارش انجمن مهندسان خودرو (SAE) این قابلیت راندمان را در شرایط سوخت ناهموار تا ۱۵-۲۰ درصد بهبود میبخشد.
بسیاری از خودروهای هیبریدی، مانند تویوتا پریوس، از چرخه آتکینسون در موتور بنزینی استفاده میکنند که با تأخیر در بسته شدن سوپاپ ورودی، نسبت تراکم را کاهش میدهد. این طراحی، راندمان حرارتی را تا ۳۸ درصد افزایش میدهد و فشار احتراق را پایین نگه میدارد که حساسیت به بنزین با اکتان پایین را کاهش میدهد. چرخه آتکینسون، با بهینهسازی احتراق، عملکرد پایداری را حتا در بنزینهای ایرانی با اکتان ۸۵ فراهم میکند و از ناک و آسیبهای ناشی از سوخت ناخالص جلوگیری میکند.
باتریهای هیبریدی انرژی ذخیرهشده از بازیابی ترمز و موتور بنزینی را برای پشتیبانی استفاده میکنند که وابستگی به سوخت فسیلی را تا ۴۰ درصد در شهرها کم میکند. این ویژگی، تأثیر ناخالصیهای سوخت، مانند گوگرد، بر انژکتورها (با قطر ۰.۲ میلیمتر) را تا ۲۰ درصد کاهش میدهد.
مزایای مقاومت به کیفیت سوخت
این ویژگی، هیبریدیها را برای بازارهایی با سوخت متوسط مناسب میکند. کاهش ناک، عمر موتور را تا ۲۵ درصد افزایش میدهد و مصرف سوخت را در بنزینهای ناخالص تا ۱۰ درصد بهینه میکند. در ایران، که بنزین اغلب با ناخالصی همراه است، هیبریدیها کمتر به رسوب در انژکتورها دچار میشوند. همچنین، انتشار NOX و ذرات معلق تا ۲۰ درصد کمتر است، که به بهبود کیفیت هوا کمک میکند. به عبارت دیگر، استفاده از خودروهای هیبریدی نهتنها کاهش مصرف سوختهای فسیلی و بهبود کیفیت هوا را به همراه دارد، بلکه کمتر در معرض آسیبهای ناشی از سوخت کمکیفیت ایران قرار میگیرند، که این موضوع میتواند آنها را به بهترین گزینه برای استفادههای روزمره تبدیل کند.
با وجود این مزایا، هیبریدیها در ایران با چالشهایی مانند کمبود زیرساختهای تعمیر (مانند باتریهای لیتیومیون) و هزینه اولیه بالاتر (۲۰-۳۰ درصد گرانتر از مدلهای بنزینی) مواجهاند. بهروزرسانی ECU برای سوختهای ایرانی و استفاده از بنزین سوپر (اکتان ۹۱+) میتواند عملکرد را بهینهتر کند.
در پایان میتوان اظهار کرد که خودروهای هیبریدی با ترکیب موتور الکتریکی، مدیریت هوشمند ECU و چرخه آتکینسون، حساسیت به کیفیت سوخت را به حداقل میرسانند و در برابر بنزینهای کمکیفیت ایران عملکردی پایدار ارائه میدهند. این ویژگیها، با کاهش مصرف سوخت، افزایش عمر موتور و بهبود کیفیت هوا، هیبریدیها را به گزینهای ایدهآل برای بازار ایران تبدیل میکند. سرمایهگذاری در تولید داخلی این خودروها میتواند به کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و مدیریت بحران آلودگی کمک کند.
نوشته چرا خودروهای هیبریدی به کیفیت سوخت حساس نیستند؟ اولین بار در اسب بخار. پدیدار شد.
The post چرا خودروهای هیبریدی به کیفیت سوخت حساس نیستند؟ appeared first on فروشگاه آسان وی.
دیدگاه خود را بنویسید